1پژوهش حاضر باهدف تدوین و اعتباریابی بسته آموزشی درس دین و زندگی پایه دهم مبتنی بر تئوری انتخاب انجام شد. روش پژوهش برای مرحله طراحی و تدوین بسته آموزشی، روش توصیفی – تحلیلی با رویکرد سنتزپژوهی آمیخته بود. مضامین اصلی بسته آموزشی و زمان موردنیاز برای آموزش برگرفته از منابع کتبی همچون الگوی مدارس گیلانت گرمار و مقالات و طرح های پژوهشی داخلی و خارجی بود. برای روایی یابی بسته، ضمن استفاده از روش روایی صوری، از روش روایی محتوایی به شیوه کیفی و کمی با پانل خبرگان 14 نفری  استفاده شد. 14 نفر از متخصصان به عنوان جامعه آماری در نظر گرفته شد که 10 نفر در حوزه روان شناسی و دو نفر در حوزه برنامه ریزی درسی و دو نفر هم در حوزه تعلیم وتربیت بودند و از دو ضریب نسبی روایی محتوا و شاخص روایی محتوا استفاده شد. حداقل و حداکثر میزان ضریب نسبی روایی محتوا برای هر آیتم بسته .71/0 و 1 محاسبه شد و میزان شاخص روایی محتوا در عمده جلسات به سمت عدد (85/0)برای تمامی هدف ها در پروتکل آموزشی به دست آمد. نتایج نشان داد بسته آموزشی درس دین و زندگی مبتنی بر تئوری انتخاب برای دانش آموزان پایه دهم از روایی صوری و محتوایی مناسبی بهره مند است و روایی لازم را برای کاربردهای آموزشی و استفاده پژوهشی دارد.

زمینه­ و هدف: آموزش تخصصی، مستمر و بروز کارشناسان تصادفات از مهمترین راهکارهای ارتقای دانش علمی و فنی است؛ به همین دلیل امروزه موضوع نیازسنجی و اولویت­بندی آموزشی جزء مسائل ضروری بوده که باید برای بهبود آن با هدف افزایش بهره­وری اقدام کرد. لذا هدف اصلی تحقیق حاضر نیازسنجی و اولویت­بندی آموزشی کارشناسان تصادفات پلیس راهور می­باشد.روش: این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر روش آمیخته از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری بخش­کیفی خبرگان پلیس راهور تهران­بزرگ و دانشگاه افسری­وتربیت پلیس امام حسن مجتبی علیه­السلام و در بخش­کمی کارشناسان عالی تصادفات مناطق 28گانه پلیس راهور تهران به تعداد 201 نفر می­باشند. نمونه­گیری در بخش کیفی به روش هدفمند مبتنی بر معیار و در بخش­کمی به روش تصادفی ساده بود. برای تحلیل داده­های گردآوری شده­ در بخش کیفی تحقیق از تحلیل تم با استفاده از نرم­افزار MAXQDA و در بخش­کمی از تحلیل عاملی تأییدی و برای اعتبارسنجی مدل بدست آمده در بخش کیفی از مدل­یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم­افزار Smart PLS انجام شد.یافته­ ها: بارهای عاملی جامعیت با مقدار 875/0 ، ارزش­واعتبار با مقدار 866/0 ، مشارکت با مقدار864/0 و مداومت با مقدار772/0 بیشتر از 5/0 هستند که در سطح 95/0 معنی­دار بود. بیشترین تأثیر نیازسنجی و اولویت­بندی آموزشی کارشناسان تصادفات مربوط به جامعیت با مقدار68/22 و کمترین تأثیر مربوط به مداومت با مقدار 792/12 می­باشد.نتایج: کارشناسان تصادفات نیاز بیشتری به کسب دانش تخصصی در خصوص مسائل مربوط به رسیدگی سوانح ترافیکی داشته که لازم است دامنه­ی مطلوبی از استانداردهای آموزشی با اولویت تنوع در برنامه­ها، تحولات جدید علمی، دانش فنی و علاقه­مندی­های دانشجویان در محتوای کتب درسی متناسب با نیازهای تخصصی و راهبردی آنها تغییر یابد.

زمینه و هدف: آموزش حرفه ای، مستمر و اثربخش از مهمترین راهکارهای پیشگیری پایدار از تصادفات موتورسیکلت سواران است که در این زمینه اساسی ترین گام اجرای صحیح فرآیند نیازسنجی است . لذا هدف اصلی تحقیق حاضر نیازسنجی و اولویت بندی آموزشی موتورسیکلت سواران می باشد.روش: این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر روش آمیخته-اکتشافی بود. جامعه آماری بخش-کیفی خبرگان پلیس راهور تهران بزرگ و دانشگاه پلیس، در بخش-کمی کارشناسان عالی تصادفات مناطق 28گانه راهور تهران بودند. نمونه گیری در بخش کیفی به روش هدفمند مبتنی بر معیار تا رسیدن به اشباع نظری و در بخش کمی به روش تصادفی ساده برابر جدول مورگان به تعداد 274نفر بود. تحلیل داده ها در بخش کیفی تحقیق توسط نرم افزار MAXQDA ودر بخش کیفی از مدل یابی معادلات ساختاری توسط نرم افزار Smart PLS انجام شد.یافته ها: بارهای عاملی ابعاد جامعیت با مقدار 866/0، ارزش واعتبار با مقدار 861/0، مشارکت فرهنگی با مقدار879/0 و واقع بینی با مقدار756/0 در سطح 95/0 معنی دار بوده و به ترتیب بیشترین تأثیر مربوط به بعد جامعیت آموزش-رابطه بسیار قوی- و سپس مربوط به ارزش و اعتبار آموزش-رابطه قوی- و بعد از آن مربوط به مشارکت فرهنگی-رابطه متوسط- و در نهایت کمترین تأثیر مربوط به بعد واقع بینی در الگوی نیازسنجی و اولویت بندی آموزشی موتورسیکلت سواران می باشد.نتایج: موتورسیکلت سواران نیاز بیشتری به کسب دانش فنی و کاربردی در خصوص خودمراقبتی و پیشگیری از سوانح ترافیکی داشته که لازم است این امر مورد توجه متولیان آموزش تخصصی ایمنی قرار گرفته و برنامه های آموزش تئوری و عملی ارائه شده در آموزشگاه های رانندگی متناسب با نیازهای عمومی، واقعی و کاربردی آنها در دامنه ای متنوع از استانداردهای آموزشی تغییر یابد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

اهداف هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی نیازهای آموزشی سالمندان ایرانی به عنوان پیش نیاز هرگونه مداخله آموزشی بود. مواد و روش ها پس از دریافت کد اخلاق و رضایت آگاهانه از مشارکت کنندگان از روش های کیفی مصاحبه و تحلیل محتوا جهت شناسایی و روش دلفی جهت اولویت بندی نیازها استفاده شد. برای این منظور سه گروه هدف جهت مصاحبه، تعیین شدند: 1. متخصصان حوزه های مرتبط با آموزش و سالمندان، 2. اطرافیان سالمندان و 3. سالمندان. نمونه گیری هدفمند ناهمگون تا رسیدن به تنوع حداکثری و مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافتند و نمونه نهایی 45 نفر را شامل شد. یافته ها با تحلیل محتوای متن مصاحبه ها به روش استربرگ نهایتاً 13 مضمون شناسایی شد که جهت اولویت بندی با استفاده از روش دلفی در اختیار مشارکت کنندگان قرار گرفت. اولویت بندی پس از 2 مرحله با توافق 96 درصد به پایان رسید و نیازها به ترتیب عبارت بودند از: 1. مهارت های ارتقای سلامت جسمانی، 2. مهارت مدیریت احساسات و هیجانات منفی، 3. خودشناسی، 4. احساس رضایت، 5. مهارت برقراری روابط بین فردی و مهارت های خودآموزی. نتیجه گیری با افزایش سن، سلامت جسمانی و توانایی مدیریت احساسات و هیجانات کاهش می یابد و با محدود شدن دایره اطرافیان به علت بازنشستگی یا فوت، سلامت اجتماعی نیز در معرض تهدید قرار می گیرد. شناخت صحیح سالمندی و کسب مهارت های خودآموزی از عناصر کلیدی جهت فائق آمدن بر چالش های این دوران است. در همین راستا مراکز آموزشی سالمندان قادرند در کنار دانش و مهارت های لازم جهت مدیریت سلامت جسم و روانی که در اختیار سالمندان قرار می دهند، زمینه برقراری تعاملات سالم اجتماعی سالم را نیز فراهم کنند.

پژوهش حاضر به منظور بررسی نیازهای آموزشی کارمندان دانشگاه اردکان در سه حوزه دانش، مهارت و نگرش انجام شده است. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی نیازهای آموزشی کارمندان دانشگاه اردکان است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی است و داده ها به روش توصیفی پیمایشی گردآوری شده اند. جامعه آماری شامل کل اعضای کارمندان دانشگاه به تعداد 48 نفر بوده و همه آن ها برای جمع آوری داده ها به کار گرفته شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته با مقیاس لیکرت است. روایی پرسش نامه با استفاده از نظر اساتید و خبرگان مورد سنجش قرار گرفته و پایایی آن نیز از طریق اجرای آزمایشی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است. پس از تکمیل پرسش نامه ها به منظور تعیین نرمال بودن داده ها در سه حوزه دانش، مهارت و نگرش از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون شاپیرو ویلک استفاده شده است. همچنین برای تعیین نیازهای آموزشی و شکاف بین وضع موجود و وضع مطلوب، از آزمون پارامتریک T دونمونه ای وابسته استفاده شده است. نتایج آزمون ها نشان دهنده تفاوت معنی دار آماری بین سطح موجود و مطلوب دانش، مهارت و نگرش کارمندان است و در این زمینه ها کارمندان به آموزش نیاز دارند. همچنین با توجه به معنی دار بودن شکاف هر یک از مولفه های حوزه های دانش، مهارت و نگرش این مولفه ها با استفاده از میانگین و آزمون رتبه ای فریدمن اولویت بندی شدند.

مقدمه: ارزیابی نیازهای آموزشی و برنامه ریزی آموزشی بر مبنای آن می تواند گام مثبتی در جهت بهبود کیفیت ارایه خدمات مامایی باشد. این مطالعه با هدف تعیین نیازهای آموزشی دانش آموختگان مقطع کارشناسی رشته مامایی در شهرستان قم و در راستای تقویت آموزش مامایی پاسخ گو انجام شد. روش ها: این مطالعه ترکیبی اکتشافی در دو بخش شامل یک مطالعه کیفی (تحلیل محتوا) با هدف تعیین نیازهای آموزشی و یک مطالعه کمی از نوع مقطعی با هدف اولویت بندی نیازهای آموزشی طراحی گردید. در مرحله اول نیازهای آموزشی دانشجویان مامایی با کمک نمونه گیری هدف مند و پرسشنامه نیمه ساختار یافته جمع آوری و با کمک تحلیل محتوای کیفی استخراج و دسته بندی گردید. در مرحله دوم مطالعه با استفاده از تکنیک دلفی و با بهره گیری از نظرات اعضای هیات علمی گروه مامایی، نیازهای آموزشی اولویت بندی شد. مدیریت داده ها در بخش کیفی با کمک نرم افزار MAXQDA-10 و در بخش کمی توسط آماره های توصیفی (میانگین امتیازات و توافق خبرگان) به صورت دستی انجام شد. نتایج: 39 نفر از دانش آموختگان رشته مامایی به سوالات بخش کیفی پاسخ دادند. نظرات متخصصان و صاحب نظران به شیوه تحلیل محتوا، تحلیل و در 289 کد، 73 طبقه و 13 طبقه اصلی در بخش کمی بیش ترین اولویت (نمره 5) به موضوعات زیر اختصاص یافت: درخواست و تفسیر آزمایشات کاربردی در مامایی، ارزیابی سلامت جنین، نسخه نویسی، مراقبت های قبل، حین و پس از زایمان، خونریزی، پره اکلامپسی، معاینه نوزاد، زایمان فیزیولوژیک، ارتباط با مددجو و همکار، اخلاق حرفه ای، ایمنی بیمار. درصد توافق خبرگان در راند دوم دلفی 84 درصد بود. نتیجه گیری: براساس یافته های مطالعه حاضر، با توجه به نیازهای متنوع و متعدد آموزشی دانش آموختگان رشته مامایی، پرداختن بیش تر به موضوعات ذکر شده در هنگام تدریس واحدهای درسی، و برگزاری کارگاه ها و دوره های تکمیلی با هدف توانمندسازی دانشجویان مامایی جهت پاسخ به انتظارات بازار کار پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: با توجه به گسترش روزافزون تکنولوژی، نیاز کارکنان به مهارت­ ها و دانش تخصصی نوین، بیشتر از هر زمان نمود پیدا می­ کند تا بتوانند عملکرد اثربخشی داشته باشند.آموزش تخصصی، مستمر و به ­روز کارشناسان مراکز خدمات شماره ­گذاری از مهم­ترین راه­کارهای ارتقای دانش علمی و فنّی آنها است که در این زمینه اساسی ­ترین گام در تدوین و اجرای برنامه آموزشی آنان­، اجرای صحیح و مبتنی بر واقعیت فرآیند نیازسنجی است­. لذا هدف اصلی تحقیق حاضر نیازسنجی و اولویت ­بندی آموزشی کارشناسان مراکز خدمات شماره ­گذاری می ­باشد.روش: این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، آمیخته از نوع اکتشافی بود. جامعه آماری بخش ­کیفی خبرگان ستاد پلیس راهور فراجا و در بخش­ کمّی کارشناسان مراکز شماره ­گذاری و تعویض پلاک، پلیس راهور تهران بودند. نمونه ­گیری در بخش کیفی به روش هدفمند مبتنی بر معیار تا رسیدن به اشباع نظری و در بخش ­کمّی به روش تصادفی ساده برابر جدول مورگان به تعداد 95  نفر بود. برای تحلیل داده ­های گردآوری شده­ در بخش کیفی تحقیق از تحلیل تم توسط نرم­ افزار 2020  MAXQDAو در بخش­ کمّی از تحلیل عاملی تأییدی جهت اعتبارسنجی مدل به ­دست آمده در بخش کیفی از مدل ­یابی ­معادلات ساختاری توسط نرم ­افزار3  Smart PLS انجام شد.یافته­ ها: بارهای عاملی ابعاد واقع­ نگری با مقدار 904/0، فراگیری با مقدار 810/0، مشارکت­ با مقدار722/0 و بازخوردگیری  با مقدار612/0 در سطح 95/0 معنی ­دار بوده و به ­ترتیب بیشترین تأثیر مربوط به بعد واقع­ نگری، رابطه بسیار قوی، سپس فراگیری،  رابطه قوی و بعد از آن مشارکت­، رابطه متوسط و درنهایت کمترین تأثیر مربوط به بعد بازخوردگیری در نیازسنجی و اولویت ­بندی آموزشی کارشناسان مراکز خدمات شماره­ گذاری می­ باشد.نتایج: کارشناسان مراکز خدمات شماره ­گذاری نیاز بیشتری به کسب دانش فنّی و علمی درخصوص خدمات شماره ­گذاری داشته که ضروری است  این امر مورد توجه متولیان آموزش ­های تخصصی قرار گرفته و برنامه­ های آموزش تئوری و عملی ارائه شده در مراکز آموزشی فراجا متناسب با نیازهای علمی، فنّی و کاربردی آن­ها در دامنه ­ای متنوع از استانداردهای آموزشی همگام با تحولات محیطی و تغییرات فناوری  تدوین گردد.

در این پژوهش از روش توصیفی-پیمایشی استفاده شد و حجم نمونه به تعداد 95 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی از 112 نفر جامعه آماری مدیران انتخاب شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته در مقیاس پنج درجه ای لیکرت بود و داده­ ها پس از جمع آوری به وسیله نرم افزار SPSSویرایش 16 تجزیه وتحلیل و از آمار توصیفی و آزمون آماری ANOVA و t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که مدیران در هر یک از مهارت های فنی، انسانی و ادراکی نیاز به آموزش دارند. اولویت اول در نیاز آموزشی مهارت های فنی و پایین ترین اولویت مهارت انسانی بود. بین میانگین نیاز به مهارت های فنی، انسانی و ادراکی در رشته تحصیلی مختلف مدیران، تفاوت معنی داری وجود دارد. در میانگین نیاز به مهارت های فنی، انسانی و ادراکی در مدرک تحصیلی لیسانس و فوق لیسانس، در مقاطع تحصیلی ابتدائی و متوسطه اول و سوابق خدمت مختلف تفاوت معنی داری وجود ندارد.

مقدمه: برنامه ریزی موثر در گرو نیازسنجی و تعیین اولویت هاست. در این راستا، طرح پژوهشی فوق با دو سوال زیر به اجرا گذارده شده است، نیازهای تربیتی و آموزشی بسیج کدامند؟ این نیازها دارای چه اولویت هایی هستند؟روش: روش تحقیق توصیفی تحلیلی است که از فنون ترکیبی در نیاز سنجی بهره گرفته است. پرسش نامه محقق ساخته است. نمونه گیری به صورت خوشه ای و تعداد نمونه 3500 نفر از اعضا بسیج بوده است. روایی پرسش نامه از نوع روایی محتوایی و تعیین اعتبار آن از طریق محاسبه آلفای کرنباخ برابر /.94 برای کل پرسش نامه محاسبه شده است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری همچون فریدمن، ضریب همبستگی و مربع کای و تجزیه و تحلیل شده است.نتایج: مهم ترین نیازهای تربیتی و آموزشی بسیج به ترتیب اولویت عبارتند از: 1) اعتقادی- فرهنگی، 2) دفاعی- امنیتی، 3) روانشناختی، 4) علمی، 5) بصیرت سیاسی، 6) اجتماعی، 7) سازمانی و مدیریتی.بحث: از یافته های فوق می توان نتیجه گیری کرد که مدیران در حوزه برنامه ریزی های آموزشی و تربیتی با اولویت دادن به نیاز های تربیتی بر امر انتقال مفاهیم و دانش بر فراگیران و ایجاد مهارت های رفتاری تاکید کرده و از میان نیازهای متنوع تربیتی و آموزشی، نیازهای اعتقادی و فرهنگی در اولویت نخست قرار دارند.